හිනා වෙන්න එපා අඬන්න
ඒ ඇයි?
මම නැති වුනොත්?
මෝඩි එහෙම වෙන්නේ නැහැ
මම නැති වුනොත් අපේ පැටියට
හොඳ අප්පච්චියෙක් වෙන්න
පිස්සුද මොනාද මේ කියන්නේ
ඔයයි අපේ පැටියයි
දෙන්නම තව ටිකකින් මගේ ළඟ.........
මගේ පැතුම ඒකයි
අනේ රත්තරන්
අපේ පැටියට මාව නැති වෙයි.
මට ගොඩාක් බයයි
කටවහගෙන ඉන්නවා.
ඔයාව දැන් තියේටර් එකට ගනී
මම ඔයාට ගොඩාක් ආදරෙයි..
මමත්.. මාව බය කරන්න එපා.....
.......................................................................
මට කනගාටුයි මිස්ටර් ජිවක..
ඔයාගේ වයිෆ් ව බේරගන්න අපිට බැරි වුනා.........................
කවදාවත් හීනෙකින්වත් කාටවත් මෙහෙම වෙන්න එපා..ඇත්තටම ලස්සනයි ඒ වගේම හුගක් සංවේදියි....
ReplyDeleteතවත් ලස්සන නිර්මාණ කරන්න බ්ලොග් අවකාශයේ දිගු ගමනක් යන්න ලැබෙන්න කියලා ප්‍රාර්ළුනා කරනවා..!!
සිතුවිලි දැහැනට ස්තුතියි
Deleteකවදාවත් වෙන්නනම් එපා. එත් මගේ කෙනෙක්ට මෙහෙම වුනා.
ඇත්තටම ඔය වගේ දෙයක් අහන්න ලැබුනාම මොන වගේ මානසික තත්වයක් ඇති වෙයිද? :((
ReplyDeleteලිහිනිටත් බ්ලොග් අවකාශයේ දිග ගමනක් යන්න සුභ පතනවා...
රේප් මහත්තයාටත් ගොඩාක් ස්තුතියි.
Deleteමානසිකත්වය නම් ගොඩාක් දුර්වල වෙනවා ඔහොම දෙයක් උනොත්
මීට පස්සෙ ජීවිතේ..........................................................
ReplyDelete?
?
?
?
?
?
හිස් මුඩු බිමක්
Deleteනෑ
Deleteඊටත් අන්තයි.........
ලස්සනයි ගොඩක් සංවේදියි දිගු ගමනකට සුබ පැතුම් ..........
ReplyDeleteඔයාටත් එසේම වේවා
Deleteඅනේ ඇගම හිරි වැටුනා... ඇත්තමයි මෙහෙම දෙවල්ල්නම් නිර්මානෙකින්වත් කියවන්න වෙන්න එපා
ReplyDeleteනිර්මාණයක් තමයි, එත් ඇත්ත සිද්දියක්
Deleteදැංකාලෙ විද්‍යාව දියුණුයි නොවැ.
ReplyDeleteඑකඟයි! අද සිටින තැන එහි ගමනාන්තය නොවූවත්! .................... <3
Deleteවිද්‍යාව දියුණු වුනත් ඉරණම වෙනස් නොවූ කෙනෙක්
Deleteඅළුත් යාළුවෙන් එකතු වෙලා තියෙන්නේ මේ කල්ලියට..
ReplyDeleteලස්සන අදහසක්.. බලාපොරොත්තු නොවෙන දෙයක් අහන්න උනාම ඒ ජීවිත වලට මොනවාවන් වෙයිද?
ඔව්ව් අලුත් කෙනෙක්...
Deleteඒ වගේ ජිවිතයක් හතුරෙක්ටවත් එපා
පැටියාගේ අම්ම කොහොමද දැන ගත්තේ පැටියට පැටියාගේ අම්ම නැති වෙයිම කියල. හීනෙකින්වත් හිතන්න හොඳ දෙයක් නෙමෙයි.
ReplyDeleteඅලුත් ලේඛිකාවට සුභ පැතුම් !!!
එයා දැනගත්තේ වෛද්‍ය වරුන්ගෙන්. ඇයට දරුණු රෝගයක්.
Deleteඅම්මා සඳකි මම ඒ ලොව හිරුය රිදී
ReplyDeleteඒ ඉර හඳෙන් නුඹෙ ලෝකය එලිය වුනී
රැකුමට පුතුන් දිවියේ දුක් ගැහැට විඳී
පිය සෙනෙහසට කව් ගී ලියැවුනා මදී
සිරුරේ දුවන්නේ මගෙ ලේ නොවැ පුතුනේ
කුසයේ නොදැරුවත් දිවි බර මට දැනුනේ
මහමෙරකට උසයි දරු පෙම හද පතුලේ
පුදුමයි පුතුනි කිම මගෙ ලේ කිරි නොවුනේ
මවකට මුවාවී නුඹ වෙත දිරි දුන්නේ
මම වෙමි පුතුනි එය මා පමණයි දන්නේ
පිය සෙනෙහස නැතිද දරුවනි හඳුනන්නේ
අම්මාවරුන් පමණද මතු බුදු වන්නේ
මම ආසම සින්දුවක්.
Deleteදැං නං මේවා වෙනවා අඩුයි මයේ හිතේ...
ReplyDeleteලස්සනයි..
ජයවේවා!!!!!
වෙන්නේ නැත්තෙමත් නැහැ. කරුම පඩිසන් දෙනවා. :(
Deleteඑහෙම වෙන්න නම් එපා කාටත්..
ReplyDeleteඅලුත් ලියන්නියට සුබ පැතුම්..දිගටම ලියමු.. :)
ඔව්ව් හතුරෙක්ටව්ටැහැ එපා.
Deleteගොඩාක් ස්තුත්යි සහෝදරි
දුකයි අප්පා :(
ReplyDeleteදිගටම ලියන්න..
ලියනවා ලියනවා
Deleteජිවිතේ කියන එක ඇතුළේ මෙහෙම දේවලුත් නැතුවාම නෙමෙයිනේ :(
ReplyDeleteඅනිවාර්යයෙන්ම
Deleteසංවේදී පෝස්ටුවක්!!! හදවතටම කතා කරපු ආරම්භයක්!!! ජය වේවා!!
ReplyDeleteගොඩාක් සතුටුයි. ජය වේවා ඔයාටත්
Deleteගොඩක් දුකයි!
ReplyDeleteඋපරිම
Deleteමවකගෙ උණුසුම නොලබා සැපට නිදන පුතේ
ReplyDeleteඔබටත් මට මෙන් තනිකම දැනෙනවාද පුතේ
ඔබෙන් සිඟිති පුතේ මගෙ පාලුව මැකේ
අප දෙන්නා අඳුරු ලොවැක තනිකරදා පුතේ
නුබෙ අම්මා දිවිය ලෝකෙ ගියා චූටි පුතේ
මා හටදී ඔයා ඈ සුර ලොව ගියා//
හිතේ තියන පාලු ගතිය මග හරින්න පුතේ
සුර කුමරුන් සමගින් ඔබ හිනහෙනවද පුතේ//
සුරවිමනට වැදී මගෙ රන් කඳ නිදී//
පුතුගෙ උපත මවගෙ විපත එක දිනයෙම උනේ
කොහොමද මම සිහි කරන්නෙ පුතුගෙ උපන් දිනේ
නිදා ගන්න පුතේ තාත්තගෙ අතේ //
තවමත් කිරි සුවඳ දැනෙයි ඔබෙ සිලිටි ගතේ
ඔබ නැතිනම් මම දැනටත් මැරී ඇතෙයි පුතේ //
පියාගෙ ජීවිතේ ඔබේ ළඟයි පුතේ
ලොකු උනාම අම්මා ගැන අහන්නෙපා පුතේ
එතකොට මගෙ දෙනෙත් වලට කඳුලු පිරෙයි පුතේ
දොයි දොයි දොයි පුතේ බයි බයි බයි පුතේ //
මේක මගේ යාලුවෙඋත් නිතරම කියන සින්දුවක්
Deleteසුභ වේවා!!! රාජ සම්පත් ලැබේවා!!!
ReplyDeleteඑසේම වේවා
Deleteකාටවත් වෙන්න නම් එපා මෙහෙම දෙයක්.. බ්ලොග් කලාවේ දිගු ගමනකට සුබ පැතුම්!
ReplyDeleteගොඩාක් ස්තුතියි
Deleteවිද්‍යාව දියුණුයි කිව්වට අනන්තවත් තවමත් අම්මල නැතිවෙනවා අපි නොදන්නවා වුණාට.එත් කවමදාවක්වත් මෙවැනි දෙයක්නම් කිසිම අම්මෙකුට නොම වේවා..
ReplyDeleteබ්ලොග් ආගන්තුකීට ජය වේවා
අැත්ත
Delete1. ඉස්සර තරම් නොවෙයි.
2. විද්‍යාව දියුනු උනාට මිනිස්සු දියුනු නැත්තං (විශේෂයෙන් දැනුම හා පහසුකම්) කරන්න දෙයක් නෑ!
වෛද්‍ය වරියන්ටත් ඔය සිද්දියට මුහුණ දෙන්න වුනා මගේ ලගම කෙනෙක්ට. කොච්චර දියුණු වුනත් වෙලාව තමයි
Deleteammo :((((
ReplyDeleteඅම්මෝ මොකෝ වර්නෝ
Deleteහපුයි.....
ReplyDeleteහ්ම්ම් හ්ම්ම්
Deleteඅනේ....!!! මුල ටික කියවද්දී අග මෙහෙම වෙයි කියල හිතුවෙම නැහැ..දිගටම ලියන්න ඔයා ලස්සනට ලියනවා
ReplyDelete