ගැහැනියක් තුල ඇති ඉවසීම

ගැහැනු ළමයින්ගේ බ්ලොග් එකේ මම ලියන පළවෙනි පෝස්ට් එක. ලියන්නේ මොනවද කියලා දහ අතේ කල්පනා කරද්දී හිතුනේ මගේ අම්මා ගැන මුලින්ම ලියන්න ඕන කියලා. මොකද මගේ ජීවිතේ මට ඉන්න යකඩ ගැහැනිය ඇය නිසා.

ඉවසීම, අනේ මන්දා මට නම් තවමත් ඉවසීම කියන්නේ මොකද්ද කියලා හොයා ගන්න බැරි වුනා. එත් අම්මා කියන්නේ ගැහැනියෙක් වුනහම ඉවසීම තියෙන්න ඕනලු. ඒ ඉවසීමට සීමාවක් නෑ කියලා. වෙලාවකට හිතෙනවා අම්මා හරි කියලා. මට අද තාවනතුරු ම‍ගේ අම්මා තරම් ඉවසපු කෙනෙක් මේ ලෝකෙ මුණ ගැහිලා නෑ.

අම්මා ඉපදෙන්නේ හතර දෙනෙක් වෙච්ච පවුලේ තුන්වෙනියා වෙලා. පෙර පාසල් යන වයසටත් එන්න කලියෙන් හදිස්සියේම සීයා ඒ කියන්නේ අම්මගේ තාත්තා ගහකින් වැටිලා නැති වෙනවා. ඊට පස්සේ අත්තම්මා තවත් කසාදයක් කර ගත්තට පස්සේ අම්මව ඥාති ගෙදරක නතර කරනවා. අම්ම නම් කියන්නේ එහෙම කලේ අත්තම්මට කන්න බොන්න දෙන්න බැරි නිසා  කියලා. ඉතිං ඥාති ගෙදරක හිටියත් ඉගෙන ගන්න තියෙන හීනේ බොදවෙලා ගිහින් ඒ ගෙදර ඉන්න පාසල් යන ළමයි හතර දෙනාගේ වැඩ පල කරල ගෙදර අනිත් වැඩත් කරන්න සිද්ධ වෙලා තියෙන්නේ අම්මට. ඒත් කවම දාවත් එයා ඒ ලබපු දේට වෛර කරලා නෑ. හැම දේම පුදුමාකාර විදියට ඉවස ගෙන ජීවිතේට මුහුණු දීලා. ඉතිං ඔය විදිය හැල හැප්පීම් එක්ක නව යෞවනයට එද්දී හීන ගොඩක් මවාගෙන තමයි තමන්ගේ ආදරේ සොයා ගෙන හිටපු ගෙදරින් පියාඹලා ඇවිත් තියෙන්නේ. ඒත් තාත්තා ලගට ආවට පස්සේ වුනේ කඹලෙන් ලිපට වැටුන වගේ දෙයක්. දරුවෝ තුන් දෙනත් ඉස්කෝලේ යවලා අනිත් හැම වියදමක්ම කරන ගමන් තාත්තට උදේට වැසිකිළියට යන්න ගෙනැත් දෙන දුම්වැටියේ ඉදලා හවසට දාන රේස් තුන්ඩුවට පවා සල්ලි දෙන්න වුනේ මගේ අම්මට. මහන්සිවෙලා අනුන්ගෙ වළං පිගං හොදලා හැම දේම කලත් උයා ගනිපු බත් පත කන්න ලැබුනේ එහෙමත් දවසක විතරයි. ඒ වගේම ගුටි කෑමෙන් බැනුම් ඇහීමෙන් සීමාවකුත් නෑ.

හ්ම් ..................

ඒත් ඉතිං මේ තරම් කරදර වින්දත් කවම දාවත් අම්මා හිතුවේ නෑ තාත්තගෙන් දික්කසාද වෙලා තනියම එයා සැපෙන් ජීවත් වෙන්න ඕන කියලා. හැම ‍දුකක්ම එයා එයාගේ පපුවේ ඇතුලේ හිර කරගෙන පුදුමාකාර ඉවසීමකින් වැඩ කලා. මම පුංචි කාලේ අම්මා ඉවසනවා වැඩී ඇයි මේ තරම් ඉවසන්නේ කියලා රණ්ඩු වුන කෑගහපු වෙලාවල් ඕන තරම්. ඒත් අද මම මගේ අම්මගේ ඉවසීම ගැන ආ‍ඩම්බර වෙනවා. අම්මා එහෙම ඉවසුවේ නැත්නම් අපිට මොනවා වෙයිද? මේ වෙද්දී අපි කොහේ ඉදීද? ඒත් අම්මගේ ඉවසීම නිසා අපේ පවුල රැකුනා. මේ වෙද්දී සම්පූර්ණයෙන්ම තාත්තා බීමත් නතර කරලා.ඒත් අම්මා තවමත් කොළඹට වෙලා දුක් විදින්නේ නොබී හිටියත් තාත්ගේ තියෙන ඉක්මන් කේන්තිය තවම අඩු වෙලා නැති නිසා. ඒත් මම විශ්වාස කරනවා අම්මගේ ඉවසීමේ අග්‍රඵලය ඇයට ඇගේ සැදෑසමයෙදී උපරිමයෙන්‍ම විදින්න ලැබෙයි කියලා. පුංචි දේටත් දික්කසාද වෙන යුගයක මෙතරම් ඉවසූ මගේ අම්මා යකඩ ගැහැනියක් නොවේද .....